Πιθανολογείται ότι το Κάστρο βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής Πανηγυρίστρας στην Μεσσήνη, καθώς σε δημοσίευμα της εφημερίδας Σημαία (18.11.1932) αναφέρεται, από τον καθηγητή Ευστάθιο Σταθόπουλο, ότι «εντός του ύψους του εδάφους και των κάτω αυτού λιμναζόντων ακόμη υδάτων διακρίνει κανείς τα ερείπια παλαιού ενετικού φρουρίου».

Σε προγενέστερες πηγές το Κάστρο του Νησιού αναφέρεται από τα μέλη της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής το 1829, ως «ένα κάστρο με όψη φεουδαρχική υπήρξε στο Νησί, αλλά δεν έμεναν πια παρά μόνον χαλάσματα ακόμα αρκετά ψηλά και κομμάτια από πυργίσκους μέσα στις τρύπες των οποίων φώλιαζαν μικρά αρπακτικά πουλιά».

Τέσσερα χρόνια νωρίτερα σε αφήγηση Ιταλού αξιωματικού από το επιτελείο του Ιμπραήμ αναφορικά με τις δράσεις του 17ου Συντάγματος Ιππικού, όπου στις 4 Ιουνίου 1825 μετά από αρπαγή δεκάδων χιλιάδων ζώων επέστρεψε στο Νησί, στο Κάστρο της πεδιάδας. Ο Εβλιά Τσελεμπί στο Οδοιπορικό του στην Ελλάδα (1668-1671) δεν αναφέρεται σε κάστρο στο Νησί.

Το Κάστρο του Νησιού όμως αναφέρεται ως κατοικία της Ισαβέλας, ενώ σε γαλλικό χρονικό υπάρχει αναφορά για το Νησί και το Κάστρο του ως «ηβητήρια», τόποι δηλαδή ευχάριστης διαμονής για τους Φράγκους. Ως τον τόπο που επέλεξε να κατοικήσει μετά τον θανάτο του Φλωρεντίου, το 1297, η Ισαβέλα αναφέρει το Κάστρο του Νησιού ο Μίλερ (1990:241).

Στους τοπωνυμικούς κατάλογους των Βενετσιάνικων πολέμων το Κάστρο της Λιλα (Lilla/L’ Isle) το 1417 εμφανίζεται ερειπωμένο.